de vegetarische boetseerder

Afgelopen periode kregen we van de Postcodeloterij weer een geweldige cadeau aangeboden. We konden voor niets (waar maak je dat nog mee) voor de waarde van € 12,50 boodschappen doen bij Albert Heijn. Wel moesten we dan een keuze maken uit de vega Favorieten van Appie. Hoewel ik een enorme vlees liefhebber ben, staat de lijfspreuk van mijn vader me bij elke uitdaging bij: “Onderzoekt alle dingen en behoud het goede”. Zo ook nu.

Mijn dappere vrouw trok de stoute schoenen aan en kocht een paar van die heerlijke vega producten, althans als je de marketing machine van deze producten moet geloven. Na wat zoekwerk, in een voor haar vreemde winkel, kwam ze thuis met maar liefst vier soorten “vlees” van de Vegetarische slager. Vol enthousiasme liet ze de score zien: “helemaal voor niets”. Zelf haakte ik af op het woord; “Vegetarische slager” Hoezo slager? Een slager werkt met vlees en niet met sojabonen en meer van die vega kunstwerkjes. Maar goed, . .  onderzoekt alle dingen, dus ik liet mijn ergernis snel varen, maar de ergernis kwam weer snel naar boven toen de pakketjes “vlees” op het aanrecht lagen; Kipstuckjes, de Bratwurst, Auf wieder schnitzel, Gehacktballetjes en de vegetarische rookworst van Unox. Alle namen doen denken aan vlees. Wel vreemd, want het is geen vlees. Sterker nog, de veganisten verzetten zich tegen vlees. Meerdere keren meegemaakt dat ze boos op me worden als ik aangeef een liefhebber van een lekker biefstukje te zijn. Maar als het ze marketing technisch goed uitkomt, kunnen ze niet zonder vlees.

Kijk, als je (vegetarische) ballen had gehad dan hadden ze het voor mijn part, Vega Florken, Bruine paaltjes, platte Hein of Kromme rode genoemd. Dan ben je een “kerel”. Maar nee, de Groene VEGA machine wekt met de namen van de producten de suggestie dat het vlees is, maar dan net anders. Ik vind dat je als idealistische beweging gelooft in je visie, je in dit geval erg slappe knieën hebt en marketing verheft boven je idealen. Blijf bij je geloof en doe aan bronvermelding. Kijk, ik geloof in Jezus Christus en zijn liefde voor mensen. Ik moet er niet aan denken dat ik dat ooit zal verloochenen door te zeggen dat ik geloof in de universele liefde van het ietsisme alleen maar omdat de maatschappij dat beter van me zou pakken. Ik doe graag aan bronvermelding. What you see, is what you get.

Maar goed, na een dag had de spreuk van mijn vader het weer gewonnen van mijn verbazing en gingen we ’s avonds voor het eerst in mijn 58 jarig bestaan vega vlees eten. Mijn vrouw weet dat ik van braadworst houd en het laat zich raden. Mijn eerste avontuur was de Bradwust van de Vegetarische slager. Ik heb echt ontzettend mijn best gedaan om het op te eten, maar het lukte me niet. De naam doet me denken aan vlees, maar het smaakt niet naar vlees. Er zaten niet definieerbare stukjes eetbaar touw in en het smaakte naar soft rubber. Het is me in die 58 jaar (bij mijn weten) nog nooit overkomen dat ik iets niet opgegeten heb. Zelfs karnemelksesaus met vette stukjes uitgebakken spek eet ik op (not my cup of tea).

’s avonds zat ik met een rammelde maag op de bank en vroeg me af wat ik net gegeten had. Ik kan niet anders zeggen dat ik spul had gegeten dat uit een vega 3D printer was gerold. Na deze conclusie gleed ik in mijn 50-plus avondslaapje, en gingen mijn gedachten terug naar de zomer. Heerlijk een lekkere hamburger op de BBQ en daarna echte braadworst en nog een stukje zalm in aluminiumfolie verpakt. Oh wat lekker. Toen ik wakker werd had ik beide wangen nat van de kwijl dat uit mijn mond liep.

Voorlopig ben ik even genezen van het vega vlees van de vegetarische boetseerder. Ik heb het onderzocht en besloten het goede te behouden. Voor diegene die nog graag vega vlees wil, we hebben nog een paar pakketjes in de vriezer liggen. Voor de zekerheid hebben we ze wel in een andere lade gelegd, bang dat ze de smaak van de hamlapjes aan zouden tasten.

De volgende ochtend stond ik op en heb mijn tanden twee keer gepoetst, ik had nog steeds het idee dat ik de smaak van rubber nog in mijn mond had.

Eenmaal beneden begon ik, zoals altijd, met het lezen van het nieuws. Wat schertst mijn verbazing? Er is inderdaad een Nederlandse fabriek waar vlees uit een 3d printer komt rollen. Ik wil niet de betweter zijn hoor, maar dat is geen vlees, dat is biomassa dat massaal door een 3d printer wordt gedrukt en dat eten sommige mensen op die daar in geloven. Misschien moeten we het voortaan 3D-VEGA Food noemen, maar uit respect voor onze dieren, noem het nooit meer vlees.

Jan van der Zee

coach, mediator en inspirator

mail@janvanderzee.nl






Bel / mail mij terug

Velden met een * zijn verplicht