God is zoek
Sinds 1966 wordt er om de tien jaar een “thermometer” gestoken in de Nederlandse samenleving als het gaat om verhouding Nederland tot God. Onlangs werd voor de vijfde keer de uitkomst van deze steekproef gepresenteerd. De titel boven dit onderzoek luidde: “Nederland is geen christelijke natie meer” Het gekke was, toen ik de titel van het onderzoek las, dat ik er niet van schrok of er ook maar enigszins verbaasd over was. Rustig las ik de verdere details van het onderzoek: 82% komt nooit meer in de kerk en bijna 25% van de Nederlanders noemt zich atheïst. Waar de laatste jaren spiritualiteit nog aan populariteit won, lijkt dat nu ook gestopt te zijn. Tien jaar geleden geloofde nog 36% van de Nederlanders dat er toch op zijn minst een hogere macht (het ietsisme) zou moeten zijn, nu is dat slechts 28%.
Conclusie; na de Boerenpartij, Super de Boer, Lada, GreenPoint, SRV, van Gend & Loos, Giro Blauw en Buckler bier, is nu ook God verdwenen uit Nederland.
Ik sprak vorige week met een christen over dit onderzoek en hij begreep er niets van. “Mensen willen gewoon niet meer geloven!” zei hij. “Ongelovige mensen kiezen voor weelde en gemak. De welvaart maakt God kapot. Het zou goed zijn dat er weer eens een oorlog kwam.” Ik liet hem maar even uittieren, want er kwam nog een hele preek. Toen hij uitgepreekt was sprak ik de legendarische woorden van Lois van Gaal: “zijn wij nu zo slim of zijn zij nu zo dom”?
De vraag wie er nu slim of dom is, is niet gerechtvaardigd. Wat naar mijn idee wel gerechtvaardigd is, is om elkaar als christenen te bevragen of wij in staat zijn geweest om de liefdesboodschap van God relevant te maken voor de huidige maatschappij. Ik ben ervan overtuigd geraakt dat we daar kerkelijk breed in gefaald hebben. Ik vind dat we te veel tijd hebben besteed aan het in stand houden van een oud religieus systeem in plaats van onze omgeving op een relevante manier in aanraking te laten komen met het Goede Nieuws van Jezus.
Juist nu, in deze tijd, is het belangrijk om rijkelijk te strooien met de liefde van God. De mensheid kan best een beetje genade, mededogen en respect gebruiken. Met rijkelijk strooien bedoel ik niet dat er gestrooid wordt in de kerkdienst, bidstonden of op conferenties, maar Gods liefde zichtbaar onder bijvoorbeeld de jongeren. Met grote ontzetting las ik enige tijd geleden dat zelfdoding doodsoorzaak nummer 1 is onder jongeren. Geen perspectief, niet kunnen voldoen aan de verwachtingen van deze maatschappij. Slachtoffer zijn van gebroken gezinnen. Zomaar een greep uit de aanleidingen waarom jongeren tot deze wanhoopsdaad komen. Als we het Goede Nieuws willen laten landen, dan moet de kerk naar de jongeren en niet andersom. Niet binnen de muren van de kerk blijven staan en ze lokken met een éénmalige leuke hippe dienst en voor de rest van de week niet naar hen omzien. Ze nooit veroordelen of minachtend aankijken als ze eerlijk zijn over hun kijk op relaties en seksualiteit wat misschien niet strookt met jouw gedachtes. Niet met een boog om ze heen lopen als ze een keer een joint hebben gerookt of anderszins onmündig (sorry voor deze (h)eerlijke Achterhoekse krachtterm) naast de pot pissen. Een beter idee is wellicht om de “pot” niet meteen te verzetten maar te laten staan zodat ze er nog eens naast kunnen “pissen”. De kans is veel groter dat we op deze manier met jongeren in gesprek komen. Ik ben er in ieder geval van overtuigd dat het beter werkt dan de kerkelijke moraal ridder uit te hangen om, met wellicht de beste bedoelingen, God een handje te helpen om jongeren in het kerkelijk gareel te zetten. Met elkaar in de “goot” liggen of gezellig aan een keukentafel met elkaar in gesprek komen en op zoek gaan naar de zin van dit leven, de geheimen en de raadsels die het bestaan kent met elkaar delen. Eerlijk zijn over de dilemma’s van het geloven, waarbinnen veel vragen mogen zijn. Ook ik heb zo mijn twijfels en vragen, maar wordt ik daardoor onbetrouwbaarder als ik deze twijfels deel of juist betrouwbaarder?
God zegt nergens dat we Hem moeten leren begrijpen, maar wel dat we Hem moeten leren vertrouwen
God is niet weg uit Nederland! Nederland ziet God niet meer zo goed door die prachtige kerkgebouwen heen. Misschien is het wat mistig rondom God geworden door de harde gitaar- of prachtige orgelmuziek. Het kan ook zijn dat God voor Nederland wat minder tastbaar is geworden omdat christenen ietwat ongelukkig met Zijn liefde om zijn gegaan. Christenen die bijvoorbeeld kerkregels en oude principes belangrijker vinden dan kwistig te strooien met de Genade die Hij aan Zijn kinderen heeft gegeven. Het is niet ondenkbaar dat Gods liefde door mij niet meer zo goed zichtbaar is, omdat ik zo druk ben met mijn werk, met de kerk, met de vakantie, met mijn hobby en heb ik daardoor, beste jongere, te weinig naar jou omgekeken.
Misschien zien christenen God zelf ook niet zo goed meer omdat ze God in alle facetten willen begrijpen. Maar God zegt nergens dat we Hem moeten leren begrijpen, maar wel dat we Hem moeten leren vertrouwen. Vertrouwen dat God leeft en Hij Zijn Koninkrijk hier op aarde zichtbaar wil maken. Misschien doet Hij dat wel veel liever in de kroeg en in de “goot” en dan in de kerk.
