politiek, salaris en seks

Ik ben nog een kerel van de “olde stempel” zoals we dat hier in de Achterhoek zeggen. En ik zou je zo een hele rits aan voorbeelden kunnen noemen die deze uitspraak onderstrepen. Maar, . . .  ook ik evolueer en ga met de tijd mee. Althans dat vind ik zelf, zou ook zo maar kunnen dat mijn dochters daar anders over denken.

Salaris, seks en politiek

Voor deze blog wil ik graag een thema aansnijden wat in d’n olde tied anders was dan nu. Vroeger had je een paar geheimen (of taboes) en dat was dat je niet sprak over je persoonlijke seksleven, je salaris en op welke partij je stemde. Wat mij opvalt is dat er tegenwoordig openlijk over het persoonlijke seksleven wordt gesproken, maar dat er aan de andere kant nog erg geheimzinnig wordt gedaan over ieders persoonlijke politieke stemgedrag. Er ligt een grote rookwolk rondom het stemhokje, terwijl deze rookwolk is opgelost op de plek waar de liefde wordt gevierd. De trigger voor mij was dat zelfs Linda (ja, DE Linda) een uitgave van haar glossy besteedt aan seks en dan met name ook haar seksleven. Nou ja zeg, alsof ik zit te wachten op hoe vaak, met wie Linda het bed deelt en op welke manier. Op zich een aardige vrouw hoor, maar ik zou veel liever weten op wie ze stemt en waarom. Misschien scherpt haar politieke mening mij ook aan om een voor mij goede keuze te maken als ik binnenkort weer mag stemmen.

Nou, ik ben niet zo geheimzinnig over mijn stemvoorkeur. En wat mijn persoonlijke seksleven betreft,  dat blijft lekker geheim tussen mij en mijn lieve vrouw.

De God van mijn ouders was mijn God

In mijn jonge jaren was mijn geloofsleven, maar ook mijn politieke voorkeur dezelfde als die van mijn ouders. Ik dacht daar niet echt goed over na. Hun God was mijn God en hun politieke partij was mijn partij. Mijn ouders waren pro CDA dus was ik dat ook. Heel veel later kwam ik er achter dat de “C” van het Christen Democratisch Appel geen inhoud meer had. Ze mogen wat mij betreft hun naam veranderen in het Humanistisch Democratisch Appel.

Enkele jaren geleden ben ik toch op zoek gegaan naar wat meer “C” in de politiek en heb ik jaren op de Christen Unie gestemd. Vier jaar geleden kwamen ze in de regering en daar was ik best blij mee, helemaal toen ik hoorde dat Carola Schouten minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit zou worden. Halleluja! Mijn gezang werd alleen nog maar groter toen ze zich voorstelde als boerendochter, dus zei ze; “ze wist hoe het zat”! Nou, ik wil niets af doen aan haar opmerking, dat ze weet hoe het zit, maar ik heb het tegendeel gemerkt. Als groot fan van het boerenleven kan ik een hele opsomming geven van grote ketsers die ze heeft gemaakt. Maar ik hou me in, want anders zou mijn bloggie veel te lang worden. Maar hoe ze in het begin van haar, in mijn ogen, roemloze carrière melkveehouders te kak zette omdat de oornummers van kalveren niet klopten en dus melkveehouders fraude zouden plegen, vond ik echt heel erg. Een beetje boerendochter, die zegt te weten hoe het zit, zou weten dat de systemen niet klopten. Achteraf is dit ook wel gebleken. Maar goed, de emotionele- en imago schade was inmiddels aangericht. Haar boute uitspraken gingen er bij veel burgers in als een preek in een ouderling. En dan, omdat ik het niet kan laten, nog heel kort ons aangeprate stikstof probleem…. We moeten 100 km rijden op de snelweg en de boeren moeten veelal stoppen met hun bedrijven. Ik kan hier een boek(je) over schrijven, maar vaak heb ik het gevoel gehad dat ergens in Den Haag (ik vermoed het torentje) tegen Carola is gezegd; “Meid, hoe je het fikst fiks je het, maar onze economie moet draaien, dus er moeten meer woningen komen. En je lost dit maar op ten kosten van de boeren”. De reden dat ik dat denk, is dat ik zelden of nooit een echt luisterend oor bij Carola heb gemerkt voor de argumenten van de boeren. Ja, ze luisterde wel maar het doel stond al vast. Dat noem ik geen luisteren, maar toneel spelen.

Staat en kerk gescheiden

Dus, het moet dan maar gezegd, ook hier heb ik de “C” afgelopen vier jaar niet tot amper ontdekt dus ik laat politiek gezien de “C” voor wat het is, voor de rest ben ik ongeneeslijk gelovig. In Nederland kennen we het systeem dat Staat en Kerk gescheiden zijn. Misschien moet ik dit dan ook maar eens serieus gaan toepassen in mijn politieke keuzes. Hoewel ik wel moet zeggen dat de SGP mij nog altijd in positieve zin verrast. Het is degelijk, ze brengen rust in de 2de kamer, verloochenen nooit hun afkomst en zijn pro landbouw! Tijdens de crisis in geitenland heb ik in hen een goede gesprekspartner gevonden en heb ik hun naam ook veranderd in Serieuze Geiten Partij. Maar goed, Kerk en Staat gescheiden, waarom hanteert het SGP dan toch een discutabele Bijbelse Quote als belangrijke pijler rondom de visie op vrouwen binnen de SGP? Ik zie wat scheurtjes ontstaan en vrouwen opstaan binnen de SGP. Tegelijk zie ik ook nog wat zure gezichten van mannen in zwarte pakken als vrouwen zich toch roeren binnen de partij. Ik wacht deze ontwikkeling nog ff wat jaren af, misschien winnen jullie mijn stem ooit toch nog eens.

En wat doe ik in het stemhokje?

Zoals gezegd, Ik nog van de “olde stempel”, dat wil ook zeggen dat ik ga stemmen. Dat zit er zo ingehamerd. Daarnaast vind ik het ook een geweldig recht wat we in Nederland hebben. De politieke “C” laat ik voor wat het is, en volg mijn hart. Ik verwacht dat ik dit jaar op de BBB ga stemmen: de Boer en Burger Beweging, omdat ik vind dat boeren meer steun verdienen. Maar dat niet alleen, ook het platteland en de kleine kernen hebben meer aandacht nodig. Veel aandacht, geld en energie gaat naar de grote steden, maar hoe zit dat op het platteland. Daarnaast hoop ik dat deze beweging een dialoog op gang brengt tussen boeren en burgers, daar hunker ik naar! Door mijn werk binnen de agrarische sector zie ik helaas regelmatig een vijandige houding tegenover elkaar en dat verdienen ze beiden niet. Ik hoop op begrip en een goed gesprek tussen boeren en burgers. Denk ik nu dat BBB de softdrugs problemen gaat oplossen, of een goed plan heeft voor de vliegtuigen taks? Nee, allerminst, maar ik geloof wel dat een stukje boerenverstand Den Haag en uiteindelijk ook Nederland er iets mooier op maakt.

You may say I'm a dreamer 

But I'm not the only one 

I hope some day you'll join us 

 And the world will be as one

Refrein uit Imagine van John Lennon