Wat Franciscus van Assisi en Albert Einstein over jouw agenda te zeggen hebben
Het einde van de zomervakantie is een feit. Ik hoop dat iedereen lekker uitgerust is en weer met goede moed aan de werkzaamheden kan beginnen. De moed en energie om er weer een jaar tegen aan te gaan zal voor een groot deel afhangen hoe uitgeput je aan de vakantie begon. Als de rek uit het spreekwoordelijke elastiek is, dan komt er waarschijnlijk geen rek meer in tijdens een paar dagen of weken vakantie. De vakantie is dan hooguit een periode geweest waarop je even op adem kon komen om je vervolgens weer in dezelfde situatie te begeven als voor de vakantie. Het is dan een kwestie van de dagen tellen totdat het elastiekje breekt, met alle gevolgen van dien. Een situatie waarvan het niet zoveel uitmaakt hoe je deze noemt, overspannen, stress of burnout. Zoveel is zeker, het is een situatie waar niemand op zit te wachten en zeker jijzelf niet.
Maar goed, hoe voorkom je nu dat je in een dergelijke situatie terecht komt? Soms neem je je allerlei goede voornemens voor tijdens een paar dagen rust, maar na 1 of 2 dagen zijn er van die voornemens niet veel meer over. Of je steekt tijdens de vakantie de kop in het zand en zie je wel hoe je jezelf weer door die enorme bult met werk en prikkels heen worstelt.
In mijn werk als coach kom ik regelmatig tegen dat mensen te lang in het ‘rode gebied’ hebben gewerkt en de rek uit het elastiek is geraakt. Zelf heb ik in mijn jeugdige overmoed ook mijn lessen geleerd. Lessen die ik nu mag toepassen in mijn werk en uiteraard zelf ook toepas in mijn eigen leven. Er zijn twee uitspraken van wijze mannen die ik graag in de spotlights wil zetten. Uitspraken die een doorbraak kunnen creëren in een situatie waarbij je voortdurend op je tenen moet lopen.
Levenswijsheid
De eerste uitspraak is er één van Albert Einstein (1879-1955) “We kunnen een probleem niet oplossen met de denkwijze die het heeft veroorzaakt”. Einstein daagt ons uit om ons kwetsbaar op te stellen. Kwetsbaar opstellen is nou niet meteen een eigenschap die de meeste mensen hoog op hun lijstje hebben staan. Misschien is gebrek aan kwetsbaarheid juist wel de reden dat we in een burnout terecht kunnen komen. Vaak wordt kwetsbaarheid gezien als falen. En falen, dat willen we natuurlijk niet. Kwetsbaarheid maakt je wijs en geeft je inzicht. En dit inzicht gunt Einstein ons. In feite zegt hij; als je in een situatie zit waarin je niet wilt zitten, dan kun je dit zelf niet oplossen, want je hebt het ook zelf bedacht. Laat je spiegelen en laat je de vragen stellen die jezelf niet had kunnen bedenken. Vergroot zo je inzicht waardoor je kunt gaan werken aan een oplossing.
De tweede uitspraak is een soort gebed van Franciscus van Assisi (1181-1226) “Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen. Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen. Geef me het inzicht om het verschil tussen beide te zien” In dit gebed, of uitspraak zoals je wilt, ligt de sleutel om onnodige stress tot een minimum te beperken. Door de kwetsbaarheid die je aan de dag hebt gelegd, heb je een veel beter beeld van jezelf kunnen krijgen. Je weet wat je moet veranderen. Misschien kan degene die je heeft bevraagd je ook wel de moed geven om ook echt de dingen te gaan veranderen die je moet veranderen. Maar het kan ook je partner, collega, werkgever, goede vriend of vriendin zijn. Kortom, laat je aanmoedigen om de broodnodige veranderingen op te pakken en door te zetten. Wat wellicht nog meer moed vraagt is die zaken te laten liggen waar je geen invloed op hebt. Laat het maar gebeuren, laat het maar fout gaan als je er toch geen invloed op hebt. En daar ligt meteen de crux, wanneer heb je er invloed op en wanneer niet. Franciscus bad om wijsheid om het verschil tussen die twee te zien. Maar als je niet religieus bent dan kun je ook een vertrouwenspersoon vragen of hij het verschil kan zien. Bidden én een ander vragen kan natuurlijk ook.
Jan van der Zee
Perspectiefgerichte coach
