De fik erin!
De fik erin
Mocht je ook 50 plusser zijn, dan weet ik niet hoe het met jou gaat, maar zelf krijg ik een beetje hang naar vroeger. Ik betrap me er zelfs op dat ik meen dat vroeger altijd alles beter was. Dat is natuurlijk niet zo, maar goed, ook ik heb zo mijn zwakke momenten zullen we maar zeggen. Maar zo nu en dan wat wegdromen in het verleden is voor mij geen straf. Prachtige herinneringen aan mijn vader die me leerde kievitseieren zoeken en mollen vangen. Hoe ik leerde een zeis aan te scherpen met een hamer. Hoe mijn moeder het huis altijd maar weer netjes wist te houden met zulke sloddervossen als wij. Het beeld wat me ook bij staat is het moment dat we ’s winters terug kwamen van de kerkdienst. Mijn vader haalde dan hout en stak de open haard aan. Ik ben nog altijd van mening dat mijn vader geen goede pyromaan zou zijn geweest, want de fik kwam er zelden tot nooit spontaan in. Maar mijn moeder hielp hem vaak een handje. Er hing een grote blaasbalg aan de muur, en als het vuur niet groter was dan een paar verdwaalde vonkjes, dan blies mijn moeder er met de blaasbalg zuurstof in. In no-time stond de hele open haard in lichterlaaie.
Aan dit beeld moest ik onlangs denken toen ik bij een situatie kwam waar de onderlinge onenigheid tot het kookpunt was gekomen. Toen ik iedereen zijn verhaal had laten doen, bleek dat het allemaal begonnen was met een appje. Een appje dat op zich niet verkeerd bedoeld was, maar wel verkeerd was overgekomen. Dat kan gebeuren, want goed communiceren is best erg lastig. Als de ontvanger van het appje gevraagd had wat de afzender van het appje nu precies bedoelde, was er waarschijnlijk niets aan de hand geweest. Maar in plaats van een uitleg te vragen over het appje, kwam ze met een veroordeling. Of, om het anders te zetten, ze blies zuurstof in een paar vonkjes.
Vredestichter
Regelmatig krijgen we de kans om een aanstaand conflict in de kiem te smoren door te besluiten er geen zuurstof in te blazen. Als we dit allemaal doen ziet de wereld er een stuk mooier uit en heb ik zo geen werk meer. Met deze werkeloze situatie zou ik uitstekend kunnen leven.
Tot slot wil ik afsluiten met een wijze uitspraak die ik vroeger als kind in de kerk regelmatig hoorde: Gelukkig zullen de vredestichters zijn!
