Op het leven zuigen
Druk
Regelmatig mag ik workshops en trainingen verzorgen rondom arbeidsproductiviteit en time management. Fantastisch om te mogen doen. De mooiste workshops zijn die waar de partners ook aanwezig zijn. Dan komen de mooie verhalen boven water. De verhalen van druk zijn en wat dit met jou en je partner doet.
Onlangs zei een veehouder tegen zijn vrouw: maar ik hou toch van je? Deze opmerking maakte hij omdat ze het gevoel had dat ze met alles het vijfde rad aan de wagen was. Maar houden van is een containerbegrip geworden, het kunnen van die loze en nietszeggende woorden zijn. “Als je partner wil weten wat je echt meent, dan moet ze stoppen met luisteren naar wat je zegt, maar kijken naar wat je doet.” Dat was mijn feedback die ik aan de veehouder gaf en, . . . twee weken later hoorde ik dat er vooruitgang in zat.
Maar dit is geen uitzondering. Het meest gebruikte woord tijdens deze workshops is het woordje ‘druk’. We zijn met ons allen zo druk, althans we voelen ons druk. “Hoe gaat het met je, druk?” Wie krijgt deze vraag nou nooit. Alsof druk zijn een soort van ideale en gewenste status aangeeft. Het valt op, dat we meestal helemaal niet zo druk zijn, maar dat we ons druk voelen. Onze gedachten zijn vol met allerlei zaken. Er komen steeds meer prikkels op ons af en ze moeten allemaal verwerkt worden. Een onderwerp waar ik een hele serie blogs over zou kunnen schrijven, maar in deze blog wil ik me beperken tot wat drukte stuk kan maken in ons leven.
Botersnoepjes
Vroeger kreeg ik wel eens een snoepje van mijn beppe. (oma) Ik weet niet of je ze herkend maar dat waren vaak van die gele vierkante botersnoepjes met zo’n honingraatmotief er op. Heerlijk! Als ik dan zo’n snoepje kreeg, dan begon ik er meteen op te bijten. Ik moest ook wel flink kracht zetten om die gele rakkers in stukken te krijgen. Maar mijn jonge kiezen waren goed getraind en in no time had ik ze in stukken en slikte ik het gebroken snoepje door. Op een dag zei mijn beppe; “Jan, je moet op het snoepje zuigen en niet bijten, je kunt dan veel langer met het lekkere snoepje doen”.
Wat een mooie en eenvoudige wijsheid van mijn beppe vooral als je dit toepast op het leven dat we leven. Als we ons druk voelen of druk zijn, dan komen er nog steeds hele mooie momenten voorbij. Denk bijvoorbeeld aan verjaardagen, een kind dat slaagt voor een zwemdiploma, een bruiloft van je kinderen, je wordt opa of oma. Maar ook de dingen in de natuur, de eerste kievit die je weer ziet, de geur van het pas gemaaide voorjaarsgras, je partner die je koffie bij het inkuilen brengt. Och, zo kan ik een hele tijd doorgaan om van die kleine mooie geniet momentjes te benoemen. Maar genieten we daar nog van? Of doen we net als ik vroeger met de botersnoepjes. Bijt jij je door het leven heen, op naar de volgende actie? Of zuigen we de mooie momenten op en genieten we ervan.
Misschien moeten we wat meer zuigen op het leven en ons er minder doorheen bijten.
